مساله سد معبر منحصر به شهر خوانسار نیست اما رفع آن به یکی از معضلات اساسی مردم از یک سو و مسؤولین این شهر از سوی دیگر شده است.

اعتراضات فراوان شهروندان و فشارهای مکرر شورا و برخی مسؤولین شهر از جمله فرماندار بر شهرداری در خصوص رفع این معضل اجتماعی هرگز منجر به حل این مسأله نشده به گونه ای که به جز چند روزی در اوایل سال گذشته، پیاده روها و یا در برخی نقاط خیابانهای خوانسار هیچ گاه نتوانسته دوری سد معبر، این یار دیرین خود را تحمل نمایند.

عمده ترین اصناف مسبب سد معبر، صنف میوه و تره بار هستند به طوری که برخی از کسبه این صنف با تملک غاصبانه پیاده روها گویی بخش عمده واحد صنفی خود را به پیاده رو  و بخشی از خیابان مقابل آن اختصاص داده و به حقوق حقه شهروندان یعنی استفاده از پیاده رو تجاوز نموده اند. این تجاوز به حدی است که گاهی عبور دو عابر از کنار یکدیگر در پیاده رو میسر نیست و از طرفی با وجود کمبود مکان پارک خودرو در خیابان امام خوانسار، توقف دائم خودروهای حامل میوه از اوایل صبح تا شب در مقابل این واحدهای صنفی جایی برای خودروهای شهروندانی که نیاز به توقف موقت برای انجام امور روزمره خود دارند باقی نمی گذارد. در حقیقت مغازه های این سری افراد به سه قسمت داخلی(مغازه)، میانی (پیاده رو) و خارجی!(خیابان) تقسیم شده است!

جمع اوری سد معبر توسط شهرداری گرچه روزانه به صورت کج دار و مریز در حال انجام است اما هرگز نتوانسته رضایت عموم را به همراه داشته باشد. نحوه برخورد با سد معبر حتی مورد رضایت برخی از اعضای شورای شهر هم نبوده و نیست و موضوعی است که به کرات مورد بحث قرار گرفته است.

اما آنچه بنده را امروز به نوشتن این مطلب واداشت توقفی کوتاه به موازات یکی از خودروهای میوه فروش (توقف دوبل) به لحاظ عدم وجود محلی برای توقف در کنار خیابان بود. در آینه خودرو که نگاه می کردم ملاحظه می نمودم علیرغم خط کشی جدید خطوط میانی خیابانهای اصلی شهر از جمله خیابان امام (آنهم به صورت موازی و دوبل) و ممنوعیت مطلق تردد خودروها از روی لاین وسط به لحاظ بسته و دوبل بودن آن اکثر خودروها از روی خط و حتی کمی آنطرفتر عبور می کردند.

اما آیا مشکل از رانندگان بود؟ به راستی که خیر. وقتی از میدان امام به سمت پایین (ضلع شمالی) با این عرض کم خیابان ردیفی از تاکسی و متعاقب آن می نی بوس و پارکهای دوبل پی در پی مشاهده می شود، رانندگان بی نوا چگونه از خیابان باید عبور کنند؟

کشیدن خطوط ممتد و موازی جدید در سرتاسر خیابان از یک سو و از سویی دیگر اقدام به نصب تابلوی «در سرتاسر مسیر فروش بار ممنوع» در همین خیابان توسط شهرداری که بنا به دستور راهنمایی و رانندگی صورت گرفته است، نشان از عزمی جزم برای پیاده کردن قانون در این خیابان دارد. اما انچه مهم تر از این هزینه کردن هاست عملی کردن و الزام شهروندان به رعایت قوانین موضوعه در این خصوص است. گرچه رعایت قانون وظیفه یکایک شهروندان است اما متاسفانه الزام بسیاری از شهروندان به اجرای قانون بدون توسل به راهکارهای قانونی امکان پذیر نیست. به همین دلیل است که حتی درست در پای تابلوهای مورد اشاره به راحتی می توان وانت باری را در حال فروش میوه مشاهده نمود بدون این که کمترین توجهی به قانون نقش بسته بر روی تابلوی بالای سر خود داشته باشند و این یعنی خنثی بودن قانون!

در همین وضعیت است که قانون خود به خود بی حرمت می شود و توقفهای بی حد و مرز خودروها در خیابان منجر به قانون شکنی دیگری یعنی عبور رانندگان دیگر از لاین وسط به سمت مخالف خواهد شد.

به راستی مسؤول حفظ حرمت قانون چه کسانی هستند؟ و چرا قصه سد معبر در خوانسار پایانی ندارد؟ آیا رسالت شهرداری در قصه سد معبر جمع آوری چند کالای کوچک از برخی دست فروشان بی نوا و وظیفه  ماموران راهنمایی و رانندگی ایستادن در میدان و جریمه رانندگان صرفاً به واسطه فراموشی بستن کمربند ایمنی است؟

گرچه انجام این وظایف نیز در راستای وظایف قانونی است که بر عهده این دو ارگان گذارده شده است اما انتظار بنده به «عنوان یک شهروند»، از شورا، شهرداری، مدیریت راهنمایی و رانندگی و سایر مسؤولین از جمله فرمانداری، نیروی انتظامی و دادگستری آن است که با عزمی جزم تر برای ریشه کن نمودن این معضل چاره ای اساسی اندیشیده و با بررسی و کالبدشکافی علل عدم توفیق در رفع این معضل اجتماعی، راهکاری اجرایی برای حل آن اتخاذ نمایند.
در این زمینه شهرداری و راهنمایی و رانندگی باید جدیت بیشتری بدون رودربایستی و ملاحظات خاص نشان دهند و بیش از این زمینه را برای فرصت طلبی برخی آقایان فراهم نسازند.

امید است کسبه محترم به ویژه صنف محترم میوه و تره بار نیز با احترام به حقوق شهروندان، با همکاری و تفاهم زمینه تحقق این امر مهم را عملاً و برای همیشه فراهم نمایند.
فراموش نکنیم که در یک شهر زندگی می کنیم و زندگی شهری باید تابع اصول و ضوابط و قوانین شهری باشد.

* توضیح: عکسهای فوق مربوط به خوانسار نمی باشد

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در یکشنبه یازدهم مرداد ۱۳۸۸ |