یادداشتی از یکی از خوانندگان وبلاگ به شرح ذیل مرا علیرغم میل باطنی خود بر آن داشت که خلاصه پاسخی در این قسمت نوشته و او را که سابقه ای طولانی در نوشتن چنین کامنتهای بی نام و نشان در این وبلاگ و وبلاگهای دیگر دارد از مطالبی آگاه سازم، شاید که بر سر عقل اید و عقده های خویش را فرو نشاند:

متن نظر:

سلام
فکر نمی کنید به جای اینکه به فکر آپدیت کردن وبلاگتون باشید باید یه فکری به حال شهرمون کنید یا فقط می خوایند که اسم نایب رئیس شورای شهر را یدک بکشید
ببخشید که انتقادم خیلی تند بود ولی باید بگم باید بالاخره یه کاری واسه ی شهرمون انجام بدید تا اول خدا و بعد مردم از شما راضی باشند.

پاسخ اینجانب:

دوست عزیز بی نام و نشان!

مطمئن باش که وبلاگم را وقتی آپدیت می کنم که احتمالا متعلق به خودم می باشد گرچه در اوقات خصوصیم هم عموماً دغدغه خاطر موکلین عزیزم که منت نهاده مرا به عنوان نماینده خود در شورا برگزیده اند را دارم.

اگر بنده عنوانی چون نایب رییس شورای شهرستان یا هر لقب دیگری را یدک می کشم از برکت اعتمادی است که این مردم بزرگ به بنده ارزانی داشته اند.

اما در این خصوص چند نکته باید عرض کنم:

1-    معرفی خود و سمت خود و ارائه اطلاعات به خواننده نه تنها امری مذموم نیست بلکه بسیار بجا و لازم است. در عصری که کوردلان و کج فهمان بی نام و نشان (بلانسبت شما) بدون نام و امضا اقدام به نوشتن مطالب تخریب آمیز علیه دیگران می کنند و شهامت معرفی خود را ندارند، این کار بسیار ضروری و لازم به نظر می رساند.

2-    با رجوع به تاریخچه فعالیتهای اینجانب می توانید به سابقه فعالیتهای بنده در خصوص فعالیتهای فرهنگی و به ویژه وبلاگ نویسی پی ببرید. اینجانب یک شبه وبلاگ نویس نشده ام و این افتخار را دارم که با وجود مشغله های کاری گاهی قلم فرسایی نموده و در خدمت دوستان عزیز هستم.

3-    آنچه در حوزه مطالب اینجانب مشاهده می کنید، به ویژه چند مطلب اخیر چیزی نیست جز اطلاع رسانی و نیز نقد سازنده برای اصلاح امور تا دوستان عزیز بدانند که منتخب انان در شورا هنوز همان دهاقینی است که در خوانسار امروز به طرح مسائل و مشکلات مردم خوب شهرش بدون واهمه و ملاحظه می پرداخت و امروز نیز بی واهمه جهت آگاهی عموم به بیان حرف دل مردم می پردازد.

4-    امروز اگر در قالب یک وبلاگنویس در صفحه پهناور اینترنت ظاهر می شوم پیام آور این دیدگاهم که انتخاب اینجانب در شورا به معنی بریدن و جدا شدن از مردم به ویزه جوانان عزیز نیست. بلکه بررسی نظرات و طرحها و انتقادات دوستان عزیز جوانم یکی از راهگشاترین و کاربردی ترین روشهای استفاده از افکار نو در اداره امور شهری است کما اینکه تا کنون نطرات خوبی را از همین وبلاگها و نیز سایتهایی چون کلوب دات کام (خوانساریهای مقیم مرکز) جمع اوری و به شورا منتقل کرده ام.

5-    دوست عزیز کنار گود نشسته ای و می گویی لنگش کن. اگر واقعا دلسوز شهری نارساییهای موجود را انعکاس بده و اگر راهکاری به نظرت می رسد ارائه کن.

6-    چشمانت را نیز بازتر کن تا بتوانی کارها و اقدامات انجام شده در این فرصت اندک را به چشم ببینی و عطر خوش خدمت رسانی را استشمام کنی.

7-    مطمئنا نه تنها "یه کار" که دهها کار ارزنده و مثبت برای این شهر انجام داده ایم که قطعا هم مورد رضای خدا و هم بندگان خوب و قدرشناس خدا خواهد بود و انشاء ا.. به زودی گزارش انرا به اطلاع عموم خواهیم رساند.

 به امید روزی که حاسدان دست از حسادت و بخل ورزی بردارند و کمی واقع گرایانه تر به مسائل بنگرند.

التماس دعا

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در یکشنبه بیست و یکم مرداد ۱۳۸۶ |