از تشکیل اولین جلسه ستاد دائمی روز خوانسار نزدیک به 2 ماه و نیم می گذرد. جلسه ای که بر اساس بند یک آن اذعان می دارد: با توجه به اهميت موضوع و جلوگيري از هر گونه تبعات مقرر شد كليه ادارات، نهادها، موسسات دولتي و شهرداري براي برگزاري مراسمات و روز خوانسار اعم از جشنواره، همايش، نمايشگاه و مراسمات مذهبي با درخواست كتبي از فرمانداري و طرح در جلسه ستاد شهرستان و دريافت مجوز اقدام نمايند. بنده طی اظهار نظری کوتاه در این خصوص در وبلاگ خبرنامه خوانسار با تاکید بر این نکته که قانون صراحتاً وظایف دستگاهها و نهادها را مشخص کرده و دقیقا معلوم است که صدور مجوزها در بخش های مورد اشاره با کدام دستگاه است، خواستار ارائه مستندات حقوقی و قانونی در این خصوص شدم که تا کنون نظری در این خصوص دریافت ننموده ام.

در بندهای دیگری از این صورتجلسه مقرر شده که با نظر امام جمعه محترم و فرماندار محترم كميته ها و مسئولين آنها معرفي شوند و جلسات فقط با حضور مسئولين كميته هائي كه حكم دارند برگزار گردد.

نکته جالب در  این خصوص این است که بر اساس روال مرسوم، برگزاری روزهای ویژه شهرها در سراسر کشور با محوریت شهرداری ها و پشتوانه شوراهای اسلامی به عنوان نمایندگان منتخب اقشار مختلف مردم و مشارکت همه جانبه شهروندان انجام می شود و این جشن ها و ایام کمتر جنبه دولتی و حکومتی دارند.

برگزاری روزهایی چون روز شیراز ، روز اصفهان و روز گرگان  توسط شوراهای اسلامی  و شهرداری های شهرهای مذکور از جمله شواهد عینی این مدعاست.
عدم تشکیل جلسه ستاد دائمی روز خوانسار، علیرغم مغایرت با شیوه های مرسوم، و با گذشت 2 و نیم ماه از تشکیل اولین جلسه،  موید این ادعاست که برگزاری روز خوانسار با توجه به مشغله ها و دغدغه های فراوان مسوولین از جمله امام جمعه و فرماندار محترم و ضرورت پیگیری مسائل کلان شهرستان توسط ایشان(با توجه به اظهارات اخیر فرماندار محترم در جلسه شورای اداری مورخ ۱۱ مرداد ۹۱ خوانسار)، باید توسط همان متولیان اصلی یعنی مردم انجام شود و البته لحاظ نمودن نظرات این عزیزان و سایر مسوولین و شهروندان خوش فکر خوانساری می تواند در ارتقای کیفی برنامه ها و رفع نقایص موجود در برنامه - که طبیعی و لازمه انجام هر کار نوبنیاد است – موثر باشد.

 روز خوانسار می تواند نویدبخش روزهای بهتری برای خوانسار با ایجاد وحدت بین گروههای مختلف مردم باشد. روزی پرافتخار برای همگان، روز امید و نشاط و سربلندی...

این مبحث ادامه دارد

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در شنبه چهاردهم مرداد ۱۳۹۱ |