غروب روز سوم مطابق برنامه دوستان در ستاد، برای حضور در مسجد پایتخت وقت گرفته شده بود و باید اولین سخنرانی را در این مسجد انجام می دادم.

زحمت تنظیم و هماهنگی برنامه سخنرانی ها با پدرم و آقای بهروش بود و علی حقی مشاور اصلی من در برنامه سخنرانی بود.

در خصوص مطالبی که می خواستم عنوان کنم با علی گفت و گو کردم.

پیرو مطالبی که گفتم، بیت قشنگی را علی گفت:

موجیم و وصل ما از خود بریدن است

ساحل بهانه ایست رفتن رسیدن است

گرچه بیت بسیار پر محتوایی بود و به دلم نشست ولی نمی دانم چرا فراموش کردم در اولین سخنرانی از ان استفاده کنم!

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در سه شنبه بیستم آذر ۱۳۸۶ |