عقربه های ساعت عبور از نه شب را نشان می داد. تلفن چند بوق خورد...
***
صدای گرمش را که شنیدم، وجودم سرشار از حسی عجیب شد، حسی وصف نشدنی، حالتی دست نیافتنی.
موسیقی کلامش در اولین جملات مسحورم کرد.
 چنان زیبا، متین و ادیبانه سخن می گفت که اگر او را نمی شناختی می توانستی بفهمی که از دیار ادیب و محمودی و بخشی است. راستی که هنر در کلامش هویدا و تواضع در تک تک کلماتش آشکار بود.

به او گفتم به عنوان عضو کوچکی از شورای شهر زادگاهش خوانسار، به نمایندگی از همه جوانان و دوستدارانش، به وجودش افتخار می کنم و او را می ستایم.گفتم که قلب همه خوانساری ها همیشه به عشق او می تپد و یاد او در دلها و نام او همواره ورد زبانهاست.
***
وقتی شنید از خوانسارم شوق وجودش را فرا گرفت و گفت که افتخار می کند بخشی از این هنر-این میراث ماندگار- را از خوانسار سرزمین مادریش به ودیعه گرفته است.

مدتهاست که فرصت چندانی دست نیافته که در زادگاهش باشد [نگارنده: و البته بعید نیست کوتاهی از ما باشد]، با وجود دعوتهای مکرر عاشقان و دوستداران او و هنر جاودانش و سفر به نقاط مختلف داخل و خارج کشور، مشتاقانه مایل است دعوتم را برای حضور در جمع همشهریان خوب و هنردوستش در بهار آینده اجابت کند.
از خوانسار می گوید، شهری که علاوه بر افتخار نزدیکی با شهر هنرپرور اصفهان، همیشه دارای چهره های برجسته ای در زمینه هنر بوده است، گرچه از وضع موجود راضی نیست و گلایه دارد.
استاد از فضای موجود هنری در زادگاهش و کم لطفی نسبت به این هنر اصیل خوانسار چندان راضی نیست. از راه اندازی 460 شعبه تحت نظارت خود در این خصوص در شهرهای مختلف می گوید، در حالی که در موطن او هیچ خبری نیست.

زادگاهش را عاشقانه دوست دارد و می خواهد نام خوانسار همیشه بر سر زبانها بماند. می خواهد هنرش در دل جوانان این مرز و بوم گسترش یابد...
***
او را می ستایم. برای افتخاری که نامش برای خوانسار کسب کرده است و هنرش برای ایران و ایرانیان.
نامی که هر هنرمند و هنردوستی در عرصه خط شکسته پارسی در سراسر دنیا می شناسد.
نام نامی چهره ماندگار شکسته نویسی معاصر: استاد یداله کابلی خوانساری.

قدرش را بیشتر بدانیم...

-------------------------------------------------------
پ ن ۱: استاد کابلی خوانساری در زمان این گفت و گو در حرم امام رضا (ع) در مشهد تشریف داشتند. این سفر به منظور برگزاری نمایشگاهی در خراسان رضوی بوده است.

پ ن۲: وب سایت رسمی استاد با نشانی  www.yadollahkaboli.com به تازگی راه اندازی شده است.

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در یکشنبه بیست و هفتم دی ۱۳۸۸ |

تجربه حضور این حقیر در شورا به من آموخته که نه از تمجید و تحسین و تملق گویی دیگران خرسند شوم و نه از توهین و بدگویی برخی برآشفته و از نقد منتقدان رنجیده!

شورا به من یاد داده که از هر سخن تند و هر کلام ملالت بار کسل نشوم و خم به ابرو نیاورم.

و مهمتر از همه تجربه گرانسنگ تدریس ده ساله این حقیر در کلاس، این جبهه مقدس، درس تحمل و بردباری به من بخشیده است. در این دو عرصه خطیر دریافته ام که در مورد افراد زود قضاوت نکنم و انچه می گویم و می نویسم بر مبنای شواهد و قرائن مستند و مستدل باشد.

همواره کوشیده ام بی پرده بگویم و بنویسم و در راه گفتن حقیقت هراسی به دل راه ندهم. سعی کرده ام با پاسخگو بودن ابهامات را بر طرف کنم و تا آنجایی که می توانم طرفم را با منطق قانع کنم.

***

از آن جایی که مدت مدیدی است از طریق وبلاگ شخصی خود با بیان برخی نظرات و طرح بعضی مسائل در خدمت دوستان گرامی و همشهریان بوده ام، همواره سعی نموده ام در حفظ و گسترش ارتباط خود با دوستانی از اقشار مختلف اعم از خوانساری و غیر خوانساری، از نظرات و اندیشه های ارزشمند انان بهره مند گردم. در این میان آن چه که طبیعی است به وجود آمدن ارتباطات صمیمانه ای است که در این فضا میان برخی وبلاگنویسان (غالباً بر اساس نزدیکی افکار و اندیشه های آنان) به وجود می آید. در این جایگاه شاید نوشتن برخی نظرات برای یکدیگر که شاید گاهی سهواً و یا عمداً به نمایش عمومی نیز در می آید، شخص ثالثی را بی خبر از همه جا وارد ماجرا کند و او بر اساس خواندن چند نظر و بحث و گفت و گو اقدام به مداخله نموده و در بر اساس تصورات خود دست به قضاوتی نه چندان صحیح بزند.

***

چند روز پیش در پی تبادل چند پیام (کامنت) بین اینجانب و برادر "کمش!!" دوستی ابتدائاً بدون نام و بعداً محمد نام ظاهراً با خواندن این چند پیام – که بخشی از آن یک شوخی عادی بین ما بود-  اقدام به ارائه نظری تأمل برانگیز نمودند که چون دوست بزرگوارم کمش، اقدام به اختصاص پستی جداگانه و بسیار ادیبانه در این خصوص نموده بودند، ضرورتی به پاسخگویی آن نمی دیدم لیکن با توجه به عدم عدول ایشان از برخی مواضع قبل و وجود تناقضات فراوان در گفته های اولیه و ثانویه و طرح چند سوال ناچارم به اختصار مطلبی را به منظور رفع ابهام در چند مورد تقدیم ایشان نمایم:

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در جمعه بیست و پنجم دی ۱۳۸۸ |

Cheeeeeeeeeeeeeeeeeeez!

--------------------------------------------------------------------------

پ ن: ...

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در چهارشنبه بیست و سوم دی ۱۳۸۸ |

آیا این سالن به بهره برداری رسیده است؟
پستهای ۲۱/۰۱/۸۸    و ۹/۵/۸۸ در همین وبلاگ را ببینید

و اما ...

آیا آبگیری سد باغکل صحت دارد؟!!

 چه کسی پاسخگوست؟

با سپاس از وبلاگ خوسار مُن

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در سه شنبه پانزدهم دی ۱۳۸۸ |

این عنوان به هیچ وجه سیاسی نیست و امیدوارم سیاسی تلقی نشود!! وبلاگ آقای کیومرث خامه، عضو شورای اسلامی شهر و شهرستان خوانسار و دوستدار طبیعت و فضای سبز است. برای دیدن وبلاگ اینجا کلیک کنید!
(علاقمندان به خواندن دیدگاههای آقای خامه لینک کردن را فراموش نکنند)

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در سه شنبه هشتم دی ۱۳۸۸ |